Canon 1DX III i Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART – czy w 2025 roku ma to sens?
W 2025 roku duet Canon 1DX III i Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART to trochę eksperyment, a trochę manifest. W poszukiwaniu punktu odniesienia gdzie dziś znajdujemy się z fotografią i obrazowaniem, w erze gdzie bezlusterkowce kuszą wieloma sloganami, wygodą, wszechobecnym AI oraz poziomem wygody, który w sprzęcie klasy reporterskiej jest pożądany biorę nieśmiertelną klasykę i sprawdzam czy to narzędzie, które śmiało można postawić obok najlepszych bezluster.
Canon 1DX III w 2025 roku jest jak dobry zegarek mechaniczny w erze smartwatchy – nie próbuje nikogo przekonać, nie udaje nowoczesności na siłę. To po prostu narzędzie, które ma działać zawsze i niezależnie czy jest deszcz, mróz, pył, upał. Na tym korpusie niewiele zrobi wrażenie, a niezawodność i wytrzymałość to tutaj baza – nie tylko element marketingu, którym można pochwalić się przy premierze, która miała miejsce w 2020 roku, więc w zasadzie w dobie trwającej rewolucji bezlusterkowej.
Warto wspomnieć, że Canon 1DX III to póki co ostatnia, więc jednocześnie najnowsze lustrzanka na rynku, a nadal jest chętnie wybierana przez profesjonalistów i mnie to kompletnie nie dziwi, bo pierwszy kontakt z aparatem od razu przypomina, że 1DX III to topowa półka. Autofocus jest szybki, powtarzalny i pewny. To poziom, do którego bezlusterkowe algorytmy aspirowały przez wiele lat, by dopiero niedawno wejść na ten poziom niezawodności. 1DX III to sprzęt do pracy, który jest odpowiedzią na potrzeby najbardziej wymagających.
ISO 12 800 i nadal jest całkiem, całkiem
Pełnoklatkowy sensor Canona z 1DX III nie jest najbardziej szczegółowy na rynku, ale oferuje jakość, którą użytkownicy doceniają za coś trudniejszego do pomiaru: charakter obrazu. Przy ISO 12 800 wciąż dostajemy plik, który można spokojnie dostosować do publikacji – czysty, nieodczłowieczony, z ładną plastyką i bardzo przyjemnym ziarnem, które nie wywołuje wrażenia cyfrowej waty. To typ aparatu, z którego pliki „się bronią”,
Autofocus – szybkość, przewidywalność, zaufanie
AF w 1DX III to ostatnia i najbardziej dopracowana forma klasycznej, fazowej technologii w lustrzankach Canon. W 2025 roku, paradoksalnie, potrafi być bardziej przewidywalna niż część nowoczesnych systemów wykrywających wszystko i wszystkich. Jeśli robisz reportaż, sport, eventy – tu nie ma miejsca na „czasami się pomylił”. Tu ostrzy i to w mgnieniu oka. Uwaga! Nawet w trudnych warunkach oświetleniowych i z zapiętą Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART,
Sigma 35mm F1.4 ART – nadal złoty standard
W parze z 1DX III, Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART tworzy zestaw, który w 2025 roku wcale nie wygląda archaicznie. Ba! W wielu sytuacjach gwarantuje obraz o bardziej „analogowym” klimacie niż sterylne, przerysowane ostrością nowe konstrukcje. Charakterystyczna mikrokontrast Sigmy, duża ostrość w centrum i miękkie przejścia tonalne dają plik, który ma ciężar i głębię. Nie jest to obiektyw perfekcyjny, bo możemy dostrzec aberracje, ale to całkiem uczciwe narzędzie, które świetnie pasuje do fizycznie dominującego 1DX-a tworząc duet wyważony.
Minus? Kapryśność kart pamięci i nie to wideo
Canon 1DX III i karty CFexpress trochę zbiły mnie z tropu, bo do tej pory nigdy nie miałem, żadnych problemów z odczytem właśnie tych kart pamięci w aparatach, a tutaj dopiero karta numer 3 okazała się trafiona, więc być może powinienem zagłębić się gdzieś w meandry internetu i wcześniej sprawdzić co w trawie piszczy. Niemniej jednak wspominam o tym, bo w dobie bezlustra, które łykają wszystko jak leci był to dla mnie mały szok.
Drugą rzeczą jest wideo. Owszem, 1DX III potrafi nagrać świetny materiał, ale jeśli zestawimy go z możliwościami nowoczesnych bezluster, to właśnie tu czuć największą różnicę. Brak zaawansowanej stabilizacji, brak najnowszych kodeków, brak pełnej wygody pracy przez EVF – to wszystko powoduje, że 1DX III to aparat stricte fotograficzny, a nie hybryda dla contentu i bardzo dobrze, że tak jest, ale trzeba to powiedzieć wprost i na głos.
DSLR vs bezlusterkowce – różnica ideologiczna
Najważniejsza linia podziału w 2025 roku przebiega nie między modelami, a między filozofiami. Lustrzanka daje obraz widziany przez światło, bez pośredników, jedynie obraz odbity przez lustro, zaś EVF daje podgląd przetworzony – w teorii dokładniejszy, lepiej kontrolowalny, bardziej przewidywalny, ale nigdy nie „organiczny”. 1DX III to ostatni etap ery, w której obraz widzimy taki, jaki jest. Bez korekcji, bez symulacji, bez LUTów. W świecie coraz lepszych wizjerów elektronicznych to brzmi wręcz romantycznie.
Galeria zdjęć przykładowych 2000px z aparatu Canon 1DX III i obiektywu Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART
Pliki 1:1 do pobrania z aparatu Canon 1DX III i obiektywu Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART
Podsumowanie
Canon 1DX III z obiektywem Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART w 2025 roku jest zestawem z charakterem. Nie najnowocześniejszym, nie najbardziej „multimedialnym”, ale dającym obraz i workflow, za którym wielu fotografów tęskni lub który w ogóle odkrywa na nowo. Jeśli potrzebujesz aparatu niezawodnego, odpornego i przewidywalnego, to jest wciąż narzędzie pracy z prawdziwego zdarzenia. Jeśli oczekujesz filmowania na najwyższym poziomie i pełnej integracji z nowoczesnym przepływem pracy szukaj bezlustra.
Aparat Canon 1DX III jest dostępny w InterFoto.eu
Obiektyw Sigma A 35mm F1.4 DG HSM ART jest dostępny w InterFoto.eu
