Ciekawa para Samyang 75mm F1.8 AF FE oraz Sony A7II - budżetowe wejście w świat fotografii?

Linia aparatów Sony ma coś poza bogatą ofertą sprzętu nowego jak i używanego, co dzięki relatywnie już długiej obecności na rynku (prawie 10 lat), pozwoliło wykształcić się bogatemu ekosystemowi szkieł. W każdej ogniskowej możemy przebierać przez półkę premium i z serię G Master, aż po bogatą ofertę obiektywów od producentów niezależnych. Właśnie wśród nich pojawił się obiekt moich dzisiejszych zainteresowań, a mianowicie Samyang 75mm F1.8 AF FE Sony E.

Ostatnio Jarek Brzeziński miał okazję podzielić się zdjęciami z testu obiektywu Samyang 45mm F1.8 AF Sony FE zatem pomyślałem, że pozwolę sobie na złapanie za obiektyw, który mógłbym uznać za świetne uzupełnienie do rzeczonego sprzętu. Samyang 75mm F1.8 AF FE Sony E to moja pierwsza 75-ka. Nie miałem okazji nigdy wcześniej korzystać ze szkła o tej ogniskowej, ale z kolei jeden z bezpośrednich konkurentów obiektyw Sony FE 85mm F1.8 z tego systemu jest mi bardzo dobrze znany. Chociaż oba obiektywy dzieli 10mm różnicy to jestem przekonany, że zarówno z racji ceny jak i ogniskowej oba te obiektywy mogą chodzić po głowie potencjalnych zainteresowanych budżetową portretówką.

Nie będę ukrywał, że podchodziłem do zabawy tym szkiełkiem z olbrzymią rezerwą, bo czy Samyang mający w swojej ofercie bardziej dopakowane szkło 85mm F1.4 AF II, a także jego poprzednią wersję będzie chciał zrobić sobie pod górkę i zaoferuje świetne rezultaty tym dwa razy tańszym obiektywem?

Byłem przeogromnie zaskoczony, gdy okazało się, że Samyang 75mm F1.8 AF FE Sony E daje radę i obrazek, który generuje w połączeniu z leciwym już body Sony A7II naprawdę potrafi zachwycić. Zależało mi na tym, żeby obiektyw podpiąć właśnie do jakiejś starszej konstrukcji, która może być interesującą propozycją dla mniej zaawansowanych użytkowników, którzy nie potrzebują póki co najnowszego A7IV, czy sprzętu z linii R, bądź S. Poza tym mam sentyment do Sony A7II, bo był to pierwszy aparat, którym zrobiłem zdjęcia, które pozwoliły mi wypłynąć na szerokie wody.

Jeśli chodzi o ostrość to szkło w zasadzie można powiedzieć jest na poziomie więcej, niż akceptowalnym. Nie jest to jakiś niebotyczny poziom, ale zdecydowanie do prostych zastosowań i mniejszych matryc nadaje się rewelacyjnie. Samo rozmycie tła, jeśli tylko znajdziemy odpowiednią przestrzeń jest bardzo atrakcyjne dla oka i potrafi dać do wiwatu. W przypadku pracy pod ostre światło obiektyw zaczyna trochę gubić ostrość i zaczynają pojawiać się artefakty w postaci aberracji chromatycznych, ale nie są jakoś bardzo uciążliwe i da się ich pozbyć podczas obróbki.

W przypadku pracy autofocusa muszę jednak powiedzieć, że widać braki zarówno w przypadku samego bo body, jak i obiektywu Samyang 75mm F1.8 AF FE Sony E. Kilkukrotnie podczas prostych statycznych ujęć zdarzyło się, że szkiełko musiało przejechać całą skalę , a i tak nie udało się uzyskać trafionego kadru i wtedy musiałem wspomóc się szybką zmianą na manualne ostrzenie, które zawsze mam gdzieś przypisane pod palcem. Jeśli już udało się trafić we właściwy punkt to w przypadku użycia AF-C można powiedzieć, że ten duet przyklejał się do tego miejsca i oferował naprawdę całkiem dobre rezultaty, również w sytuacjach, gdy światła brakowało.

Reasumując czas, który udało mi się spędzić z tym szkłem uważam za całkiem przyzwoity. Prywatnie ciągnie mnie jednak w zupełnie inne rewiry fotografii, ale to zdecydowanie nie ostatnie 75mm, które wpadnie w moje rączki. Samyang 75mm F1.8 AF FE Sony E w zestawieniu z Sony A7II zaostrzył mi apetyt na kolejne obiektywy z zakresu 60-80mm, gdyż okazuje się, że wybitnie odnajdują się one w przestrzeniach, w których najczęściej właśnie takie „niestandardowe” ogniskowe po prostu robią robotę i sprawiają, że mam chrapkę na jeszcze więcej fotografowania i tworzenia zdjęć, które sprawiają, że odbiorca chwilę się nad nimi zatrzymuje i zastanawia się co, jak i dlaczego.