O piszczeniu, miauczeniu, chrumkaniu i przekupstwie – fotografia psów według Taidy Tarabuły
Patrz, jaki inteligentny! Tak zwykle wygląda nasza reakcja, gdy widzimy na zdjęciach psa z przekrzywioną głową, wzrokiem wbitym w fotografa i jeszcze z postawionymi na baczność uszami… Cóż to za problem, żeby tak go uchwycić? Nooo, czasem żaden, gdy pies przejawia ciekawość na przykład wobec różnych dźwięków, i kiedy umie na komendę usiąść, i kiedy potrafimy nakłonić go, by popatrzył w stronę aparatu… Tylko tyle, ale częściej aż tyle… Choć fotografowanie psów może się wydawać bułką z masłem, najczęściej jest to spore wyzwanie. Zapomnij, że pies będzie pozował za darmo! Na szczęście większość psiaków to istoty przekupne, więc zawsze się znajdzie coś, co je może nakłonić do pozowania. Paróweczka, ulubione ciastko z wątróbki, czy inne smaczki potrafią czynić cuda. Można też stosować różne piszcząco-miaucząco-chrumkające dźwięki, można zawołać psa po imieniu – moment, w którym zareaguje jest zwykle właśnie tym, w którym trzeba nacisnąć spust migawki. W pracy tej przydaje się asystent, którym często bywa opiekun psa. Trzeba taką osobę poinstruować, by np. przeciągała powoli przysmak przed psim nosem aż ustawi czworonoga przodem do fotografa. Powinno się wtedy podnieść szybko dłoń z przysmakiem, żeby na zdjęciu psia głowa uniosła się nieco w górę. I już to mamy! W gruncie rzeczy fotograficzna praca z psami to istne przekupstwo, łapówkarstwo i… oszustwo. Bo tak naprawdę te śliczne psiaki na zdjęciach to zwykle ułamki sekund zatrzymane pośród wiecznego chaosu. To także znakomite ćwiczenia na refleks.
Bywa, że psy panicznie boją się wielkiego oka obiektywu, a jeszcze częściej kłapania migawek, czy błysku fleszy. Psa można oswajać do tych okropieństw, ale to wymaga sporo czasu i cierpliwości. Warto np. po każdym strzale nagradzać psa smaczkiem, ciepłym słowem, radosnym peplaniem na wysokich tonach i podziwianiem jego odwagi. Czasem to skutkuje… Czasem jednak z sesji lepiej zrezygnować, jeśli widzimy, że pies doznaje panicznego strachu, kuli się i ucieka. Zdarzyło mi się to kilkakrotnie podczas fotografowania psów po przejściach… Najważniejsza rada dla osób, które chcą fotografować psy: niech zrobią wszystko, by dla psiego modela sesja była okazją do znakomitej zabawy. Psa trzeba chwalić, nagradzać i dawać mu tysiąc powodów, by chciał z nami pracować…
Zdjęcia psów to nie tylko portrety, to również zwariowane gonitwy, podgryzanie i wszelkie zabawy. Zwykle dzieje się to w zawrotnym tempie i nie zawsze za tym nadążamy. Ba, nawet szybki autofokus miewa tu problem… Ludzkie sporty to przy tym często dziecinna igraszka. Polecam pracę na ciągłym AF i śledzeniu 3D oraz oczywiście na szybkiej serii. Ze względu na szybkość takich akcji czasy naświetlania powinny być naprawdę krótkie, rzędu 1/500s. Jeśli parę psów się bawi i chcemy mieć jakotaką głębię ostrości przyda się przysłona rzędu F6.3-7.1 (przy nieco dłuższym obiektywie, np. 200mm). I nie należy się zrażać, jeśli spośród kilkudziesięciu zdjęć poprawnie wyjdzie tylko kilka…
Wszystkie poniższe fotografie są autortwa Taidy Tarabuły.
Taida Tarabuła
Jest fotografem od 25 lat, psy fotografuje od lat 12, od czasu przygarnięcia ze schroniska kudłatej gwiazdy, Tosi. Należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Na co dzień naucza fotografii w swojej małej szkole fotografii. Jest też wykładowcą na jednej z warszawskich uczelni. Współpracuje z kilkoma fundacjami i schroniskami dla zwierząt, pomagając fotografować zwierzaki szukające nowych domów.
Kontakt e-mail: foto@taida.pl
Strony www:
http://taida.eu
http://taida.pl
http://foto-psy.pl
http://facebook.com/FotografiaPsow/
http://www.facebook.com/Foto.Taida/
http://www.instagram.com/taida.tarabula/
