Nikon Z9: niepoważna recenzja poważnego aparatu

Nikon Z9 nie jest aparatem, który należy traktować lekko. O, nie. To poważny sprzęt, mający słuszną wagę, który od biedy może w sytuacjach awaryjnych zastąpić młotek do wbijania gwoździ lub służyć do samoobrony. I może ta natrętna i wybijająca się w narracji Nikona sygnatura profesjonalnej maszyny w połączeniu z moją skłonnością do przekory sprawiły, że dzisiejsza recenzja skręca właśnie na lżejsze tory, przybierając momentami ton nieco żartobliwy. Ale nie zamierzam żartować z Nikona Z9, a raczej chcę nieco poironizować w związku z tym, że mimo iż nie zawsze dostajemy to czego chcemy lub co nam obiecano, dajemy sobie czasem wmówić, że – jak głosiła polska wersja hasła reklamowego napoju Coca-Cola – “to jest to”.

Spis treści

[Open][Close]

Bezlustrzana obietnica i przemilczenia
Nikon Z9
Galeria zdjęć wykonanych zestawem Nikon Z9 + obiektyw Nikon Z 40mm F2 SE oraz adapter Nikon FTZ II + obiektywy AF-S Nikkor 24-70mm F2.8G ED, AF-S Nikkor 70-200mm F2.8E FL ED VR, AF-S 80-400mm F4.5-5.6G ED VR Nano II z konwerterem Nikon TC-20E III
Sprzęt omawiany w tekście

Bezlustrzana obietnica i przemilczenia

Tyle lat minęło od premiery pierwszych bezlusterkowców, że producenci liczą na naszą niepamięć. Ale niektórzy z nas pamiętają, co mówili wtedy i warto czasem powiedzieć “sprawdzam” jak w pokerze, A także wypomnieć im rzeczy niewygodne, które przemilczeli. Otóż mówili, że buzlusterkowce będą mniejsze. Mówili, że będą lżejsze. Przebąkiwali, że będą pracować ciszej i z mniejszymi wibracjami. Przemilczeli, że będą żreć prąd jak szalone. Nie wspomnieli, że matryca się będzie łatwiej zaśmiecać przy wymianie obiektywów. To tylko kilka kwestii, jakie mi się nasuwają przy okazji rozliczania tych, którzy namówili nas na porzucenie lustrzanek i przejście na bezlustra,

Oczywiście gdy spojrzeć na sumę plusów i minusów bezluster, te pierwsze przeważają i nie ma dwóch zdań, że praca bezlusterkowcami zrewolucjonizowała to, jak fotografujemy i filmujemy. Po ostatniej sesji portretowej mogę jednym tchem wymienić śledzenie oka przez system samoczynnego ustawiania ostrości jako jedną z fundamentalnych zalet aparatów pozbawionych luster. Na ponad trzysta zrobionych zdjęć nie znalazłem ani jednego z ostrością “odklejoną” od oka. Dzięki temu mogę skupić się na kompozycji, wyrazie twarzy portretowanej osoby zamiast nieustannie sprawdzać czy oko jest ostre, To jest rewolucyjna zmiana w stosunku do tego co dawały na przykład wczesne lustrzanki z autofokusem wyposażone w pojedynczy, centralny punkt automatycznego ustawiania ostrości.

Nikon Z9

I tu od razu robię skok przez eony dziejów bezluster do Nikona Z9. Moje pierwsze tête-à-tête z tym monstrum sprowokowało mnie do przewrotnego rozliczenia ojców-założycieli bezlustrzanego uniwersum z tego co przemilczeli oraz z tego, czy wywiązali się ze swoich obietnic.

Jako, że słyszałem peany na cześć Nikona Z9 uznałem, że mogę użyć go jako punktu odniesienia dla moich rozliczeń. Jak zatem wygląda kwestia obietnicy dotyczącej redukcji gabarytów przy przejściu na bezlustra? W tym przypadku marnie. Z9 to duży i ciężki sprzęt, który w ręku przypomina serię Nikon D3/D4/D5/D6 również przez to, że uchwyt do kadrowania w pionie jest integralną częścią aparatu, lub aparaty w stylu Nikon D850 z dopiętym gripem. Małe i lekkie aparaty? Nie tym razem.

Czy Nikon Z9 jest cichszy i ma mniejsze wibracje niż to było w przypadku lustrzanek? Zdecydowanie tak, z tym, że jak dla mnie Nikon poszedł tu troszkę za daleko. Pozbawienie modelu Z9 migawki mechanicznej nie przekonuje mnie. Owszem, migawka elektroniczna jest bezgłośna i drgań nie ma tu żadnych (bo nie ma również klapiącego lustra). ale zazwyczaj migawka elektroniczna ma wady takie jak efekt rolling shutter czy banding spowodowany migotaniem sztucznego oświetlenia. Tu Nikon Z9 zaskoczył mnie bardzo pozytywnie, bo odczyt matrycy jest tak szybki, że właściwie te problemy w nim nie występują.

Dlaczego zatem mnie nie końca przekonuje? W trakcie sesji fajnie jest gdy osoba pozująca ma informacje zwrotne, że robię zdjęcie dzięki odgłosowi migawki. Owszem, w Z9 można włączyć dźwięk imitujący odgłos migawki, ale prawdę mówiąc aparat wydaje wtedy odgłosy jak zabawka z Chin za kilkanaście złotych.

I taki niby drobiazg: czy projektanci Z9 próbowali otworzyć komorę kart pamięci w rękawiczce? Nie, no to zapraszam do testowania, Myślę, że szybko pożałowaliby swojej decyzji co do tego rozwiązania. Żeby nie było, że ciągle narzekam, muszę bić pokłony przed inżynierami Nikona za znakomitą kurtynę, która chroni matrycę przed zanieczyszczeniem przy wymianie obiektywów.

Nikon Z9 to duży aparat z dużym uchwytem do kadrów pionowych, który mieści duży akumulator. I chociaż przy odpowiednich ustawieniach oszczędzających zużycie prądu starcza na długo, to nie jest poziom, do jakiego przyzwyczaiły mnie lustrzanki w stylu Nikon D3, zwłaszcza gdy musimy – na przykład – ustawić przy mocnym słońcu dużą jasność ekranu LCD.

I na koniec jeszcze jedno zastrzeżenie dotyczące właśnie tylnego wyświetlacza LCD: jest zrobiony solidnie, ale korzystanie z niego jest dość uciążliwe. Po dwóch dniach fotografowania z przyjemnością wróciłem do tego, jak używa się ekranu LCD mojego Nikona Zf. I chociaż doceniam wiele niesamowitych możliwości Z9, sam wolę fotografować Zf (tym bardziej, że w tych samych warunkach fotografowałem koncerty obydwoma aparatami i nie zauważyłem żadnych znaczących różnic w pracy systemu AF}. Ale to już kwestia niezwykle subiektywna, dotycząca w większej mierze estetyki designu niż możliwości fotograficznych samego sprzętu.

Galeria zdjęć wykonanych zestawem Nikon Z9 + obiektyw Nikon Z 40mm F2 SE oraz adapter Nikon FTZ II + obiektywy AF-S Nikkor 24-70mm F2.8G ED, AF-S Nikkor 70-200mm F2.8E FL ED VR, AF-S 80-400mm F4.5-5.6G ED VR Nano II z konwerterem Nikon TC-20E III

Galeria zdjęć wykonanych pełnoklatkowym bezlusterkowcem Nikon Z9 i obiektywem Nikon Z 40mm F2 SE oraz zamocowanymi przez adapter Nikon FTZ II obiektywami AF-S Nikkor 24-70mm F2.8G ED, AF-S Nikkor 70-200mm F2.8E FL ED VR i AF-S 80-400mm F4.5-5.6G ED VR Nano II z konwerterem Nikon TC-20E III. Zdjęcia zostały zarejestrowane w formacie NEF i wywołane do formatu jpeg w programie Adobe Camera Raw oraz zmniejszone do 2048 pikseli na dłuższym boku.