Nikon D3s w 2024, crop 1.2, 8.5 megapiksela, Tamron SP AF 60mm F2.0 Di II LD (IF) Macro 1:1 i wio 🙂

Zabrałem w ostatni weekend profesjonalną pełnoklatkową lustrzankę cyfrową Nikon D3s na spacerek z obiektywem Tamron SP AF 60mm F2.0 Di II LD (IF) Macro 1:1 przeznaczonym do APS-C. Tak wziąłem pełną klatkę oraz obiektyw makro APS-C. Od razu odpowiadam na pytanie. Tamron nie kryje pełnej klatki w pełni, ale po ustawieniu Crop 1.2x jest to zacny sprzęt do zabawy. Otrzymujemy wtedy 8.5 megapiksela, a zwinietowane rogi są przycięte i można się bawić.

Czy opłaca się kupić w 2024 roku Nikon D3s?

Moim zdaniem bezdyskusyjnie tak, ale musisz to zweryfikować ze swoimi potrzebami.

Jeśli jesteś miłośnikiem obrazu z lustrzanki cyfrowej, który nie oszukujmy różni się w porównaniu do flagowego bezlusterkowca, jest bardziej zbliżony do tego jak świat widzi ludzkie oko, nie jest pokolorowany i nasycony kontrastem, to jak najbardziej tak.
Jeśli wystarczy Ci 12 megapikseli do Twojej pracy lub zabawy – nawet się nie zastanawiaj.
Jeśli nie przeraża Cię ciężka pancerna budowa body aparatu – po prostu “łykaj go”.
Dostępna jest duża gama dostępnych obiektywów dedykowanych pod bagnet Nikon F – zarówno z AF, jak również manualne, a dodatkowo są adaptery do starszych systemów.

No i najważniejsze dziś można mieć te aparaty w dobrych cenach. U nas ceny zaczynają się od 2400zł – wlaśnie tym modelem z przebiegiem 168tys zdjęć popełniłem zdjęcia, którymi się z Wami podzielę. Od razu uprzedzam pytania, a ile mi on jeszcze pociągnie? Jak będziesz go szanował to możesz dobić do pół miliona klapnięć migawki.

Krótka specyfikacja Nikon D3s

Typ: Pełnoklatkowa (36 x 23.9 mm) lustrzanka cyfrowa.
Data premiery: 2009.
Cena w dniu premiery: 6700$, ekwiwalent ok. 10800$ z 2021 roku.
Karty: Compact Flash.
Rozmiar zdjęcia: 4256 x 2832px.
Sensor: 12 Mpix CMOS.
Procesor: Expeed.
AF: 51 punktów, detekcja kontrastu (sensor), detekcja fazy, wielopunktowy, pojedynczy, ciągły, live view.
Pomiar światła: matrycowy, centralnie ważony, punktowy.
Zapis: RAW 14bit , TIF, JPG.
Czas: 1/8000 – 30 s.
Seria: 11 kl./s.
ISO: 200, 400, 800, 1600, 3200, 6400, 12800 (100-102400).
Nagrywanie wideo: mJPG, 1280 x 720 (24 kl./s), 640 x 424 (24 kl./s), 320 x 216 (24 kl./s).
Wyświetlacz: 3 cale, 920tys px, optyczny, pokrycie 100%, powiększenie wizjera 0.7x.
Baterie: EN-EL4a Li-Ion.
Wymiary: 160x157x88mm.
Waga: 1240g.

Dlaczego ja wybrałem Nikon D3s do zabawy?

Kiedy zaczynałem zabawę w fotografię, aparaty takie jak Kodak DCS, Nikon D1, Canon EOS 1D , średnioformatowe lustrzanki z cyfrowymi pleckami kosztowały nawet dziesiątki tysięcy dolarów – dla mnie były zwyczajnie nieosiągalne – a bardzo chciałem je przeklikać. Dziś te aparaty po latach można nadal mieć w świetnym stanie, nieprzechodzone, pozbawione wad mechanicznych za promil tamtej ceny. Realizuję po prostu misję sprzed lat 🙂 Trzaskam zdjęcia na tym, co było dla mnie wtedy nieosiągalne i powiem Wam, że totalna miazga… obrazek z tych aparatów podoba mi się nieporównywalnie bardziej niż z bezluster…

12 megapikseli do mojej zabawy, a po podłączeniu obiektywu Tamron SP AF 60mm F2.0 Di II LD (IF) Macro 1:1 to już 8,5 megapiksela to dla mnie nadal dużo, aby wycisnąć ze zdjęć odpowiednią jakość, kolor, nasycenie i detal. W poprzednim artykule pokazywałem moc aparatu Canon EOS 1D z sensorem 4,1 megapiksela, który nam się natychmiast sprzedał. Dobre zdjęcie to nie tylko megapiksele, to przede wszystkim dobre kadrowanie i znajomość sprzętu.
Lubię lustrzanki cyfrowe. Najbardziej lubię te z sensorem CCD, ale nie pogardzę starszym sprzętem z CMOSem.
Bardzo też podoba mi się obrazek wygenerowany za pomocą tych pierwszych sensorów CMOS i CCD, jest taki “niewymuszony”, “surowy”, “nieobrobiony”. Choć w przypadku sensorów CCD obraz ma bardzo żywe kolory, to nadal jest to dla mnie obraz majstersztyk.

Dlaczego do zabawy wybrałem Tamron SP AF 60mm F2.0 Di II LD (IF) Macro 1:1?

Zachęciły mnie negatywne opinie w internecie pod recenzjami od użytkowników:

Kiepski, bo nie ma stabilizacji.
Słaby AF, wolny, często się myli.
Do APS-C za ciemny, nie kryje pełnej klatki :(.
Słaby pomiar światła przez korpus.
Brak nowoczesnego systemu AF.
Głośny, wolny niezbyt pewny AF.
Mydło, mydło, mydło.
Duży FF i BF.
Luzy na pierścieniu ostrości.
To Tamron nie Canon.
Brak przełącznika zakresu AF.

Uwielbiam kiedy użytkownicy nie są zadowoleni :)))))) to dla mnie jest wtedy zachęta, aby podjąć próbę i samodzielnie to sprawdzić

W obiektywach makro z odwzorowaniem 1:1 AF to jest raczej dodatkiem, aby uzyskać dobrą ostrość należy korzystać wyłącznie z manualnego ustawienia ostrości i zdjęcia, które pokazuję zostały wykonane w większości bez AF.
W makro F2 to nieporozumienie, ale nie od dziś wiadomo, że niska wartość przysłony przyciąga sprzedaż, niezależnie od przeznaczenia obiektywu. Dziś w 2024 r. jest to podstawowy parametr handlowy :), nawet jak nie będziemy go wykorzystywali – to znacznie lepiej wygląda F0.95 od F1.4 nie? ;). W zdjęciach, które wykonywałem z ręki, domykałem przysłonę do F5.6 a niejednokrotnie do F8 i F11. Bo domknięcie przysłony pozwala na powiększenie głębii ostrości, oczywiście kosztem światła, ale na Nikon D3s nie było to żadnym problemem, ciut większe iso i po sprawie, iso, które nie szumiało zbytnio :).
Brak pełnej klatki, to właśnie nie jest żadnym problemem 🙂
Kiedy operujesz obiektywem makro w pełni manualnie i balansujesz ciałem dając “stabilizację” większość niedociągnięć, o których nadmieniali użytkownicy w komentarzach zwyczajnie znika.
Mały fajny zgrabny obiektyw do szerokiego zakresu zastosowań. Dodatkowo wyposażony w AF, jeśli jednak chcesz sfotografować coś innego niż tylko makro. Aczkolwiek “pazury” to ten sprzęt pokazuje dopiero przy bardzo dużym odwzorowaniu makro, które bez problemu można wykonać z ręki. Na serio – daje radę!

Jak wyglądał mój warsztat fotograficzny z Nikon D3s i Tamron SP AF 60mm F2.0 Di II LD (IF) Macro 1:1?

Po pierwsze – aparat skonfigurowany tak, aby wyłączyć wszelkie wsparcie korekty błędów obiektywu takie jak: usuwanie winietowania, usuwanie szumów, zniekształceń, aberracji chromatycznej, czy innych…
Przestrzeń kolorystyczna Adobe RGB.
Ustawiony tryb Crop 1.2x przekładający się na 8.5 megapiksela.
Zdjęcia wykonywane w formacie RAW.
Ustawienia aparatu całkowicie manualne (tryb M).
Zakres używanego ISO od 250 do około 800 (był względnie słoneczny dzień, nie było potrzeby więcej).
Zdjęcia wywołane przy uzyciu najnowszego ACR Adobe Camera RAW, zmniejszone do 2000px.