Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD: mini recenzja i zdjęcia przykładowe na Fujifilm X-T3
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD to ultra-telezoom do niedawna oferowany w mocowaniu Sony E. Teraz ten obiektyw jest dostępny także z bagnetem do systemu Fujifilm X, co anonsowaliśmy niedawno na naszym blogu. Na bezlusterkowcach Fujifilm X mających matryce formatu APS-C obiektyw ma takie samo pole widzenia jak obiektyw o zakresie ogniskowych 225–750mm na pełnej klatce. Jako, że oryginalnie jest to obiektyw pełnoklatkowy, według firmy Tamron oferuje on optymalną ostrość aż do krawędzi kadru na bezlusterkowcach Fujifilm X. W maju tego roku testowałem obiektyw na aparacie Sony a7R II. Teraz dostałem wersję do systemu FX wraz z aparatem Fujifilm X-T3.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD: główne specyfikacje
Obiektyw Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD jest zbudowany z 25 soczewek w 16 grupach, w tym jednej ze szkła XLD (eXtra Low Dispersion), pięciu ze szkła LD (Low Dispersion) oraz dwóch soczewek Hybrid Aspherical. Autofokus jest napędzany przez silnik liniowy Tamron’ VXD a system redukcji wibracji Vibration Compensation (VC) ma trzy różne ustawienia zależnie od typu realizowanej fotografii: Standard, Panning oraz Framing Priority.. Minimalna odległość ustawiania ostrości wynosi 60 cm przy ogniskowej 150 mm oraz 180 cm przy ogniskowej 500 mm oraz średnicę mocowania filtrów 82 mm.
Na soczewki naniesiono powłoki przeciwodblaskowe BBAR-G2 (Broad-Band Anti-Reflection Generation 2) a na przednią soczewkę dodatkowo naniesiono powłokę fluorową. Maksymalna skala odwzorowania wynosi 1:3.1 przy ogniskowej 150 mm, stopka statywowa jest kompatybilna z mocowaniem systemu Arca-Swiss, mechanizm zmiany ogniskowej jest wyposażony w blokadę, a przełącznik “MF Speed” umożliwia kontrolę nad prędkością ręcznej zmiany ostrości przy użyciu pierścienia, który obraca się o 75º. Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD ma średnicę 93 mm, długość 21 cm i waży 1,7 kg.
Kilka spostrzeżeń na temat autofokusa
Pierwszą rzeczą jaką zauważyłem jest to, że autofokus działa nieco szybciej na pełnoklatkowych bezlusterkowcach Sony E niż na bezlusterkowcach Fujfilm X należących do podobnej generacji sprzętu. W trybie pojedynczego samoczynnego ustawiania ostrości i w dobrym oświetleniu AF pracuje szybko i dokładnie. Ale przy niższym poziomie światła zastanego, ciągłym autofokusie i szybkich seriach, a także gdy przed głównym obiektem pojawiają się jakieś przeszkody, oraz gdy trzeba przeostrzać przez cały zakres odległości fotografowania, AF zaczyna się gubić.
Uwagi na temat właściwości optycznych
Przy ogniskowej 150 mm obiektyw ma minimalną dystorsję poduszkowatą i winietowanie, które prawie znikają przy ogniskowej 500 mm, a aberracje chromatyczne są praktycznie niewidoczne. Przy ogniskowej 150 mm ostrość jest znakomita praktycznie na całej powierzchni kadru już przy pełnym otworze przysłony; kontrast poprawia się przy F5.6 i i znacznie poprawia przy F8. Przy ogniskowej 200 mm jest jeszcze lepiej, a po przymknięciu do F5.6 jakość jest ogólnie rewelacyjna. Przy ogniskowej 300 mm jasność zmniejsza się do F5.6, natomiast jakość obrazu nadal jest znakomita zarówno w środku jak i na brzegu a przymknięcie do F8 jeszcze odrobinę poprawia ostrość. Przy ogniskowej 400 mm jasność spada do F6.3, ale ostrość przy pełnym otworze przysłony pozostaje znakomita w środku i na brzegu.
Nawet przy ogniskowej 500 mm ostrość w środku kadru pozostaje rewelacyjna a brzegi są niewiele gorsze. Dzięki temu, że jest to obiektyw pełnoklatkowy użyty na matrycy formatu APS-C, brzegi kadru są lepsze niż na pełnoklatkowych matrycach aparatów Sony E
Bokeh i jakość estetyczna obrazka ma równie duże znaczenie co ostrość. Nawet przy ogniskowej 150 mm Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD daje ładne nieostrości z płynnymi przejściami tonalnymi i neutralnym przenoszeniem barw i jedynie w pewnych sytuacjach z kontrastowym oświetleniem i wyraźnymi punktami światła widać „nerwowość” bokeh i zniekształcenia krążków światła na brzegach kadru. Odporność na tylne światło jest niezła i nawet ze słońcem w kadrze prawie nie widać zaświetleń czy spadku kontrastu.
Moim zdaniem
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD to atrakcyjne rozwiązanie dla systemu Fujifilm ponieważ supertelezoomy markowe są bardzo drogie a produktów stron trzecich jest jak na lekarstwo. Podobnie jak w przypadku wersji dla systemu Sony E, Tamron stanowi złoty środek: cena i gabaryty są właściwie a generowany obrazek jest bardzo dobrej jakości. Autofokus nieco się gubi w trudnych warunkach oświetleniowych, przy ciągłym AF, szybkich seriach zdjęć czy przeszkodach pojawiających się przed głównym obiektem. Dając rozpiętość ogniskowych o pełnoklatkowym ekwiwalencie zakresu 225mm – 750 mm Tamron jest prawdziwym superzoomem, który łatwo polecić użytkownikom systemu Fujifilm X z zastrzeżeniem, że autofokus nie dorównuje najlepszym rozwiązaniom na rynku.
Galeria zdjęć przykładowych
Galeria zdjęć przykładowych zmniejszonych na dłuższym boku do 2000 pix wykonanych obiektywem Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD i aparatem Fujifilm X-T3.