Wymień lub sprzedaj sprzęt fotograficzny
|
Złóż zapytanie o wniosek ratalny w Interfoto.eu

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD: minitest i zdjęcia przykładowe na Sony a9 II

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD to nowy supertelezoom z bagnetem Sony FE. Katalog obiektywów dla pełnoklatkowych bezlusterkowców z mocowaniem Sony FE jest dość kompletny; dotyczy to zarówno optyki  Sony jak i firm trzecich. Do niedawna wyjątek od tej reguły stanowiły długie telezoomy, bo w tym zakresie oferta była skąpa. W 2019 roku pojawił się bardzo dobry obiektyw Sony FE 200-600mm F5-6.3 G OSS a jedynym konkurentem po stronie producentów niezależnych była właściwie Sigma 100-400mm F5-6.3 DN OS, której śledzący autofokus nie dorównywał obiektywowi Sony.

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD
Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD

Ale teraz na rynku znajduje się nowa atrakcyjna propozycja w postaci optyki Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD. Ostatnio pojawiły się na naszym blogu pierwsze zdjęcia przykładowe z tego obiektywu na Sony a9 II a teraz ten właśnie zestaw dotarł do mnie w celu wykonania minitestu.

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD
Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD: specyfikacje

  • Nazwa : 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD Sony E
  • Ogniskowa: 150-500mm
  • Kąt widzenia [stopnie]: 16-5
  • Jasność: F5-6.7
  • Minimalna odległość ostrzenia: 60 cm
  • Stabilizacja: Tak
  • Budowa optyczna: 25 soczewek w 16 grupach
  • Mocowanie: Sony E
  • Średnica filtra: 82 mm
  • Waga: 1725 g
  • Wymiary (średnica x długość): 93×209,6 mm
Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD
Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD

Minitest

Mechanika, ergonomia, autofokus

Tamron to obiektyw stworzony z myślą o maksymalnej łatwości transportu: jest bardzo krótki przy najkrótszej ogniskowej. Sekret tej transportowej kompaktowości to połączenie dwóch elementów: mechanizmu zewnętrznego zoomowania oraz obniżonej jasności: obiektyw ma światło F6.7 przy najdłuższych ogniskowych. Skala powiększenia zmienia się wraz z ogniskową a przy 150 mm otrzymujemy bardzo przydatne powiększenie bliskie 1:3 przy odległości fotografowania 60 cm. Tamron musiał uznać, że tak długie ogniskowej sprawiają, że stabilizacja matrycy korpusów Sony jest niewystarczająca i dlatego wyposażył obiektyw w system stabilizacji optycznej VC (Vibration Compensation). Autofokus jest napędzany szybkimi silnikami liniowymi o wysokim momencie obrotowym VXD (Voice-coil eXtreme-torque Drive).

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD odbiega od ascezy dotychczasowych obiektywów Tamron dla systemu Sony E, Nowy obiektyw ma porządny, zdejmowany kołnierz mocowania statywowego ze stopką w systemie Arca Swiss (co moim zdaniem powinno być standardem), cztery przełączniki i blokadę pierścienia zmiany ogniskowej, stabilizację obrazu, możliwość zablokowania pierścienia zoomowania w dowolnej pozycji plus tradycyjną blokadę przy ogniskowej 150 mm na czas transportu, przednie mocowanie filtrów o średnicy 82 mm, pokaźną średnicę i wagę. To solidna konstrukcja. I solidnie uszczelniona na całej długości, co jest szczególnie ważne w przypadku obiektywów z zewnętrznym zoomowaniem, które zmieniają długość wraz z ogniskową. Osłona przeciwsłoneczna wydaje się nieco płytka, ale spełnia swoją rolę i jest porządnie wykonana. Brakuje jedynie przycisku blokady autofokusa.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Tamron wykorzystał w tym obiektywie szybki silnik liniowy o wysokim momencie obrotowym VXD (taki sam jak w obiektywie 70-180mm F2.8 VXD) i widać, że jest to najlepsze rozwiązanie do tak wymagających zastosowań. Autofokus jest, cichy, szybki i dokładny, na poziomie bliskim najlepszym obiektywom Sony. W typowych zastosowaniach jest całkowicie wystarczający. Jedno zastrzeżenie: chociaż aparat Sony a9 II jest zdolny do wykonywania serii zdjęć do 20 klatek na sekundę, Tamron pracuje maksymalnie przy 15 klatkach na sekundę.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Jeszcze jedno ograniczenie: Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD nie współpracuje z telekonwerterami Sony, więc bariery 500 mm nie da się przekroczyć. Przy okazji warto pamiętać, że ze względu na to, że obiektyw przy 500 mm ma jasność zaledwie F6.7 niezbyt nadaje się do fotografowania przy niskim poziomie światła zastanego. Autofokus jest wtedy wolniejszy a utrzymanie czasów otwarcia migawki zapewniających nieporuszone zdjęcia wymaga znacznego podbicia ekwiwalentu ISO, co zwiększa zaszumienie obrazu.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Walory optyczne

Stworzenie supertelezoomu o bardzo dobrych osiągach optycznych to trudne zadanie. Tamron SP 150-600mm F5-6.3 VC do lustrzanek był pierwszym dobrym obiektywem w tym segmencie i wtedy zachwycił wielu fotografujących, ale po tylu latach poprzeczka w systemie Sony E jest ustawiona jeszcze wyżej bo na rynku mamy bardzo dobry obiektyw Sony FE 200-600mm F5-6.3 G OSS.  Tamron sporo obiecuje bo w konstrukcji znalazło się aż 25 soczewek w 16 grupach w tym pięć ze szkła LD (Low Dispersion), jedna XLD (eXtra Low Disperation), i dwie hybrydowe asferyczne.  W porównaniu z obiektywem Sony, Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD daje nieco więcej na dole zakresu ogniskowych ale mniej na górze.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Przy ogniskowej 150 mm obiektyw ma niewielką dystorsję poduszkowatą i lekko winietuje, ale wszytko na poziomie pomijalnym w praktycznych zastosowaniach. Co zaskakujące, zarówno dystorsja jak i winietowanie jest odrobinę mniejsze przy 500 mm; zazwyczaj supertelezoomy pracują gorzej na górze zakresu ogniskowych. Fakt, że nawet przy wysokokontrastowym oświetleniu nie widać aberracji chromatycznej to dobry prognostyk jeśli chodzi o jakość optyczną obiektywu.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Przy ogniskowej 150 mm ostrość jest znakomita w środku kadru i bardzo dobra na brzegach przy pełnym otworze przysłony; kontrast poprawia się przy F5.6 i i znacznie poprawia przy F8. Przy ogniskowej 200 mm jest jeszcze lepiej, z mniejszą różnicą między środkiem i brzegiem a po przymknięciu do F5.6 jakość jest ogólnie rewelacyjna. Przy ogniskowej 300 mm jasność zmniejsza się do F5.6, natomiast jakość obrazu nadal jest znakomita zarówno w środku jak i na brzegu a przymknięcie do F8 jeszcze odrobinę poprawia ostrość.  Przy ogniskowej 400 mm jasność spada do F6.3, ale ostrość przy pełnym otworze przysłony pozostaje znakomita w środku i bardzo dobra na brzegu.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Starsze supertelezoomy zaliczały spadek jakość przy najdłuższej ogniskowej, ale nowy Tamron przełamuje ten schemat. Jasność przy 500 mm to F6.7, ale ostrość w środku kadru pozostaje rewelacyjna; brzegi są nieco słabsze, ale nadal jest to jeden z najlepszych supertelezoomów przy najdłuższej ogniskowej.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Ostrość ma fundamentalne znaczenie ale ważne jest także bokeh i jakość estetyczna obrazka. Nawet przy ogniskowej 150 mm, gdzie trudniej uzyskać duże rozmycie i kremowe bokeh, Tamron daje ładne nieostrości z płynnymi przejściami tonalnymi i neutralnym przenoszeniem barw. Jedynie w pewnych sytuacjach z kontrastowym oświetleniem i wyraźnymi punktami światła widać „nerwowość” bokeh i zniekształcenia krążków światła na brzegach kadru. Poza tymi drobnymi negatywami nie można mieć zastrzeżeń do estetyki obrazka z Tamrona.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Odporność na tylne światło jest niezła dzięki powłokom B-BAR G2 czyli drugiej generacji. Nawet ze słońcem w kadrze prawie nie widać zaświetleń czy spadku kontrastu zarówno przy pełnym otworze przysłony jak i po przymknięciu.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Moim zdaniem

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD to mile widziana nowość dla systemu Sony E, ponieważ supertelezoomy to nadal słabo obsadzony gatunek optyki. Pod względem jakości optycznej, ceny i gabarytów Tamron plasuje się między obiektywem Sigma 100-400mm F5-6.3 OS DN a Sony FE 200-600mm F5.6-6.3 G OSS. Sony jest świetnym obiektywem, nieco lepszym od Tamrona ale większym, cięższym i zdecydowanie droższym. Sigma ma dobrą cenę, ale zakres ogniskowych jest mniejszy a autofokus pracuje gorzej. Tamron to taki złoty środek: cena i gabaryty są właściwie, autofokus działa świetnie a generowany obrazek jest bardzo dobrej jakości. Ograniczenia jakich doświadcza użytkownik są po stronie Sony: niemożność korzystania z telekonwerterów oraz ograniczenie maksymalnej szybkości serii zdjęć z takimi aparatami jak Sony a9 czy a1.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD jest świetnie skonstruowany łącznie z uszczelnieniami a ergonomia rewelacyjna łącznie z szeregiem przycisków sterujących funkcjami obiektywu. Warto podkreślić możliwość zablokowania pierścienia zoomowania przy dowolnej ogniskowej. System zewnętrznego zoomowania sprawia, że przy ogniskowej 150 mm jest na tyle kompaktowy, że łatwo go transportować. Silnik VXD sprawia, że autofokus jest cichy, szybki i dokładny a VC dobrze stabilizuje obraz. Ostrość jest bardzo dobra w całym zakresie ogniskowych, winietowanie i dystorsja minimalna, aberracja chromatyczna praktycznie nieobecna a przy ogniskowej 150 mm otrzymujemy znakomite maksymalne powiększenie i to przy zachowaniu wysokiej jakości obrazka.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Jedyne negatywy to niemożność korzystania z telekonwerterów i maksymalnej szybkości serii zdjęć na flagowcach Sony, nieco mniejszy otwór względny od konkurencji czy brak przycisku blokady autofokusa. Sa to jednak drobiazgi i nie zmieniają faktu, że dzięki przystępnej cenie Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD stanowi niezwykle atrakcyjną propozycję w kategorii supertelezoomów do systemu Sony E.

Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.
Tamron 150-500mm F5-6.7 Di III VC VXD, Sony a9 II.

Galeria zdjęć przykładowych

Galeria zdjęć zmniejszonych do rozmiaru 2000 x 1333 pikseli wykonanych obiektywem Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD i aparatem Sony a9 II.

Zdjęcia w pełnej rozdzielczości

Galeria zdjęć pokazanych w pełnej rozdzielczości (6000 x 4000 pikseli) wykonanych obiektywem Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD i aparatem Sony a9 II.

Sprzęt użyty w teście

Tamron 150-500mm F5-6.7 VC VXD

Sony a9 II

Jarosław Brzeziński
Jarosław Brzeziński

Jarosław Brzeziński, ur. 1962 r., fotograf, malarz i tłumacz z tytułem magistra filologii angielskiej.
Blog pod adresem: https://towarzystwonieustraszonychsoczewek.blogspot.com/
W roku 2005 opublikował książkę “Canon EOS System”.
W latach 1998- 2009 odpowiedzialny w UKIE za tłumaczenia wszystkich dokumentów związanych z akcesją oraz członkostwem Polski w UE.
W latach 1996- 2011 redaktor i autor setek artykułów na temat sprzętu fotograficznego i fotografii dla czołowych miesięczników branżowych.
W latach 1987-1998 pracował jako nauczyciel angielskiego.
W latach 1994-1996 pracował jako freelancing copywriter dla Ogilvy & Mather.
Od 12 lat jest głównym ekspertem ds. tłumaczeń w Centrum Europejskim Natolin.
Od 25 lat pracuje jako zawodowy fotograf ślubny, reklamowy, reklamowy, eventowy, przemysłowy, korporacyjny oraz portrecista, zarówno w studio jak i w terenie.
Od 30 lat pracuje jako tłumacz polsko-angielski oraz angielsko-polski dla czołowych firm i organizacji.

Artykuły: 2226

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *