Cała przyjemność po mojej stronie! Sigma A 105mm F1.4 DG HSM. Warszawa za dnia i nocą na Canon EOS 5D Mark IV - duże zdjęcia przykładowe

Wybrałem się wczoraj na krótki spacer po Warszawie. Chciałem przede wszystkim nocą zmierzyć się z obiektywem Sigma A 105mm F1.4 DG HSM w mocowaniu Canon EF na lustrzance cyfrowej Canon EOS 5D Mark IV. Przygotowałem sporą porcję zdjęć przykładowych zmniejszonych do 4000px. Z jednej strony chciałem pokazać duży detal na zdjęciu, ale nie chciałem wrzucać zdjęć 1:1, aby znacząco nie obciążać tego artykułu. Choć i tak wydaje mi się, że zdjęcia będą się trochę ładować.

Zdjęcia przykładowe z obiektywu Sigma A 105mm F1.4 DG HSM z lustrzanką Canon EOS 5D Mark IV

Sigma A 105mm F1.4 DG HSM w mocowaniu Canon EF najważniejsze parametry:

Obiektyw Sigma A 105mm F1.4 DG HSM charakteryzuje się złożoną konstrukcją optyczną, składającą się z 17 soczewek rozmieszczonych w 12 grupach. W ramach tej struktury zastosowano 5 elementów specjalnych, w tym dwie soczewki wykonane z niskodyspersyjnego szkła SLD oraz trzy soczewki FLD zbudowane z fluorytowego szkła o wyjątkowych właściwościach optycznych. Dodatkowo, obiektyw wyposażony jest w jedną soczewkę asferyczną, co przyczynia się do uzyskania precyzyjnego obrazu o doskonałej jakości.

Czym są soczewki SLD?

Soczewki SLD, czyli Super Low Dispersion, stanowią kluczowy element w konstrukcji obiektywów fotograficznych, charakteryzując się zdolnością do skutecznego redukowania aberracji chromatycznej. Zastosowanie niskodyspersyjnego szkła SLD pozwala na efektywne korygowanie rozpraszania światła, co przekłada się na eliminację niepożądanych efektów kolorystycznych, takich jak aberracje na krawędziach obiektów. Dzięki temu soczewki SLD umożliwiają uzyskanie wyrazistych, ostrych i precyzyjnych zdjęć, co sprawia, że są cenione przez profesjonalnych fotografów poszukujących najwyższej jakości optyki.

Czym są soczeki FLD?

Soczewki FLD, co oznacza “F” Low Dispersion, są istotnym elementem w konstrukcji obiektywów, charakteryzując się zdolnością do skutecznego redukowania aberracji chromatycznej na podobnym poziomie co soczewki z fluorytowego szkła. Szkło FLD jest specjalnie opracowane, aby minimalizować rozpraszanie światła i eliminować niechciane efekty kolorystyczne, takie jak aberracje na krawędziach obiektów. Dzięki temu soczewki FLD umożliwiają uzyskanie wyjątkowo czystych, ostro zdefiniowanych zdjęć, co sprawia, że są cenione wśród fotografów, szczególnie w sytuacjach wymagających najwyższej jakości reprodukcji obrazu.

Wszystkie najważniejsze parametry:

Seria: Art.
Ogniskowa: 105mm.
Przysłona: F1.4 – F16.
Konstrukcja obiektywu: 17 elementów w 12 grupach.
Kąt widzenia: 23,3°.
Przysłona: 9 zaokrąglonych listków przysłony.
Min. odległość ostrzenia: 100cm.
Średnica filtra 105mm.
Wymiary: 115,9mm x 131,5mm.
Waga 1,645 KG.

Taka charakterystyka obiektywu dała mi do zrozumienia, że chyba chcę się przejść po Warszawie i zobaczyć co uda się z tego wykrzesać, a że jestem miłośnikiem reklamowej fotografii biurowych budynków, byłem ciekaw co ten zestaw mi zaoferuje. Obiektyw jest doskonałym narzędziem przede wszystkim do portretu, ale w tym artykule, pokażę jego alternatywne zastosowanie :).

Jak używało mi się obiektywu Sigma A 105mm F1.4 DG HSM z lustrzanką Canon EOS 5D Mark IV?

Canon EOS 5D Mark IV to jest mój kompan od wielu lat, aparat znam wybitnie i tego sprzętu nie trzeba zachwalać, ostatnia najbardziej dopieszczona lustrzankowa “piątka”. Na pokładzie 31,7 megapikseli, to już jest na czym pracować.
Obiektyw Sigma A 105mm F1.4 DG HSM to absolutny kloc, ponad półtora kilograma. Podczas spacerku, zdjęcia wykonywane z ręki – nie ukrywam, nie ma go jak złapać, trochę kiepsko. Dziś było chłodno, miałem rękawiczki, więc wsunąłem je za podstawę, ale i tak niewygodnie się nim fotografowało. Aczkolwiek Sigma ostatnio lubuje się w takich obiektywach, niedawno wyszedł bezlusterkowy obiektyw Sigma A 15mm F1.4 DG DN Digonal Fisheye, który waży niewiele mniej, ma podobną konstrukcję i rownie podobnie niewygodnie się go trzyma.
Ostrość przy F1.4 istnieje i to jest najlepsze. Obiektyw nie smuży, nie mydli, po prostu jest ostry jak diabli. To mi się podobało. Aczkolwiek wiele zdjęć wykonywałem na F1.6-F2.8 aby jednak ten obraz był trochę bardziej ostry. Ostrość F1.4 jest genialna, do magicznego portretu. Ale nie ukrywam, kilka razy użyłem, aby pokazać jak fajnie buduje drugi plan.
Marka Canon nie posiada odpowiednika do 105mm F1.4 i to jest wystarczający powód, aby to sprawdzić, aby sprawdzić, jak we względnie trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie jest dużo refleksów.

Jak wyglądał mój warsztat fotograficzny?

Ustawienia aparatu – całkowicie manualne, tryb M
Zawsze RAW, bez tego to nie ma zabawy.
RAW wywołuję na ACR z Photoshop.
ISO bardzo wysokie pow 2000, bo to już nocka była, wszystkie zdjęcia z ręki.
Ustawienie przestrzeni barwowej Adobe RGB (zawsze jak jest dostępna), oraz profil Adobe RGB w ACR
Zdjęcia zmniejszane do konkretnego rozmiaru 4000px przez ACR, zapisane w formacie JPG z najmniejsza możliwą kompresją.