Fujinon 56mm F1.2 R kontra Sigma 56mm F1.4: mordercza bitwa na bokeh

Fujinon 56mm F1.2 R to od wielu lat król fotografii portretowej dla systemu Fujifilm X. Ostatnio na naszym blogu pokazywaliśmy zdjęcia z tego obiektywu podkreślając, że chodzi w nim o trzy rzeczy: bokeh, bokeh, bokeh! Ale wyrosła mu konkurencja, bo Sigma wypuściła z bagnetem FX swój znany poprzednio w wersji Sony E obiektyw Sigma 56mm F1.4 DC DN Contemporary, z którego pokazywaliśmy ostatnio kilkukrotnie zdjęcia przykładowe. Po raz pierwszy konfrontujemy te dwa jasne obiektywy portretowe ze sobą skupiając się na tym co stanowi istotę rywalizacji między nimi: pracę przy pełnym otworze przysłony, na którą składa się kombinacja ostrości głównego obiektu zdjęcia i jakości obszarów nieostrości, czyli właśnie bokeh.

Fujinon 56mm F1.2 R: dane techniczne

Ogniskowa	56 mm
Zakres wartości przysłony	F1.2-F16
Średnica mocowania filtrów	62 mm
Minimalna odległość ustawiania ostrości	0,70 m
Maksymalne powiększenie	0,09 x
Maksymalny format	APS-C
Budowa optyczna	11 soczewek w 8 grupach
Autofokus	tak
Ilość listków przysłony	7
Stabilizacja obrazu	nie
Długość	70 mm
Średnica	73 mm
Waga	405 g

Sigma 56mm F1.4 DC DN Contemporary: dane techniczne

• Konstrukcja obiektywu: 10 elementów w 6 grupach
• Kąt widzenia: 28.5°
• Ilość listków przysłony: 9 (przysłona kołowa)
• Minimalna przysłona: f/16
• Minimalna odległość ostrzenia: 50 cm od matrycy
• Skala odwzorowania: 1:7.4
• Rozmiar filtra: 55 mm
• Rozmiar: 66,5mm × 59,8mm
• Waga: 280g

Po co nam jasna portretówka?

Jeśli decydujemy się na zakup jasnej portretówki, nie robimy tego, aby przymykać przysłonę do wartości F11. Chcemy pracować w okolicach pełnego otworu przysłony i dlatego przyjrzałem się wyłącznie ostrości w środku kadru i jakości nieostrości w tle przy F1.2 w przypadku obiektywu Fujinon 56mm F1.2 R oraz przy F1.4 w przypadku obiektywu Sigma 56mm F1.4 DC DN. Na początek jedna obserwacja: zdjęcia wykonane ze statywu z tej samej pozycji pokazują, że Fujinon 56mm F1.2 R ma szerszy kąt widzenia niż Sigma przy zdjęciach z mniejszych odległości, co wskazuje na efekt „oddychania” obiektywu Fujinon.

Ostrość, bokeh i aberracje chromatyczne

Fujinon 56mm F1.2 R

Fujinon 56mm F1.2 R ma bardzo dobrą ostrość w środku i niezłą na brzegach; jakość staje się znakomita na całej powierzchni kadru przy F5.6.  Bardzo ważnym aspektem pracy superjasnych obiektywów portretowych jest jakość bokeh i pod tym względem Fujinon nie rozczarowuje. Rozmycie nieostrości charakteryzuje się płynnymi przejściami tonalnymi zarówno za jak i przed płaszczyzną ostrości. Nieostre punkty światła są oddane jako dość równomierne krążki mające niewielkie obwódki przy F1.2, a są ich prawie całkowicie pozbawione przy F2. Przy pełnym otworze przysłony krążki są okrągłe w środku kadru, ale zostają nieco obcięte w okolicach brzegu kadry z powodu winietowania optycznego – jest to dość powszechny problem superjasnej optyki, któremu można zaradzić poprzez niewielkie przymknięcie przysłony.

Po przymknięciu obiektywu Fujinon 56mm F1.4 R krążki światła zaczynają nabierać wielokątnego kształtu, a taki efekt zaczyna być delikatnie widoczny już przy F2. Jak wiemy podłużna aberracja chromatyczna objawia się fioletowymi obwódkami przed płaszczyzną ostrości oraz zielonymi za nią. Podobnie do wszystkich superjasnych obiektywów Fujinon wykazuje dość wyraźną podłużną aberrację chromatyczną przy F1.2, która zmniejsza się przy przymykaniu przysłony, Widać jeszcze jej ślady przy F2.8, ale efekt znika przy F4. Z kolei poprzeczna aberracja chromatyczna jest bardzo niska nawet przy pełnym otworze przysłony.

Sigma 56mm F1.4 DC DN

Sigma 56mm F1.4 DC DN Contemporary jest znakomita pod względem rozdzielczości: jest bardzo ostra już przy F1.4 w środku kadru i tylko nieco gorsza na brzegach. Jakość w środku jest rewelacyjna w zakresie od F2 do F5.6 a brzegi są prawie równie dobre. Jeśli chodzi o nieostre punkty światła przy pełnym otworze przysłony, są one idealnymi okręgami w środku kadru, wewnątrz okręgów nie ma artefaktów a na zewnątrz praktycznie brak obwódek. Okrągły kształt nieostrych punktów światła utrzymuje się do przysłony F2 ale przy F2.8 staje się wielokątny. Z powodu winietowania optycznego kształt okręgów zostaje obcięty na brzegach kadru przy F1.4; przymykanie przysłony redukuje ten efekt i przy F4 kolisty kształt nieostrych punktów światła zostaje przywrócony na brzegach kadru.

Przejścia tonalne między obszarami ostrości i nieostrości są płynne w tle, i odrobinę gorsze na pierwszym planie. Podłużna aberracja chromatyczna jest widoczna  przy F1.4 i F2 a zaczyna zanikać przy F2.8, co jest typowe dla obiektywów bez korekcji apochromatycznej. Poprzeczna aberracja chromatyczna jest bardzo niska.

Moim zdaniem

Mówiąc szczerze przeprowadziłem na sobie eksperyment: wymieszałem zdjęcia wykonane obydwoma obiektywami przy „pełnej dziurze” i starałem się odgadnąć które zdjęcia pochodzą z którego obiektywu. Nie jest to łatwe: obrazki są niezwykle podobne. Nawet rozmycie jest właściwie identyczne, czemu sprzyja symboliczna różnica maksymalnych otworów przysłony. Jako, że Fujinon 56mm F1.2 R to optyka o uznanej, znakomitej reputacji, taka nieodróżnialność obrazków świadczy o tym jak dobra jest Sigma przy mniejszych gabarytach i niższej cenie. A przeprowadzona powyżej szczegółowa analiza wybranych aspektów pracy obydwu obiektywów dowodzi, że moje subiektywne wrażenia mają solidne uzasadnienie we właściwościach optycznych obiektywów.

Znakomitą jakość optyki Sigma 56mm F1.4 DC DN znam już z wersji z bagnetem Sony E a ponowne rendez-vous z wersją do systemu Fujifilm X tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że optyka Sigma Contemporary to gama produktów o znakomitych walorach mechanicznych i optycznych. Jeśli dostajemy porównywalną jakość w mniejszym i lżejszym wydaniu przy niższej cenie, optyka niezależna staje się niezwykle atrakcyjną alternatywą dla obiektywów OEM.

Jak oceniam wynik morderczej bitwy na bokeh? Remis, który sprawia, że obok obiektywu Fujinon 56mm F1.2 R, portretowego króla bokeh, śmiało może zasiąść królowa Sigma 56mm F1.4 DC DN.

Zdjęcia przykładowe w pełnej rozdzielczości

Tym razem pokazuję w galerii wyłącznie zdjęcia w pełnej rozdzielczości, wszystkie wykonane aparatem Fujifilm X-T2. Zdjęcia pochodzą z dwóch omawianych obiektywów, czyli Fujinon 56mm F1.2 R i Sigma 56mm F1.4 DC DN i zostały wymieszane, ale oczywiście są opisane. Wymieszanie zdjęć unaocznia jak podobny obrazek dają te dwa obiektywy.

Sprzęt użyty do testu

Do przeprowadzenia testu użyłem następującego sprzętu

Aparat Fujifilm X-T2

Obiektyw Fujinon 56mm F1.2 R

Obiektyw Sony 56mm F1.4 DC DN