Zawsze róbmy zdjęcia: interpretacje słynnych obrazów

Pomimo szczątkowego odmrażania gospodarki, wielu z nas nadal spędza większość czasu w domu – czy to z przymusu czy z obawy. W pewnym sensie nakaz zachowania dystansu społecznego trochę nam wszedł w krew i myślę, że na jakiś czas będzie określał nasze zachowania wobec innych ludzi. Ale w domu wcale nie musi być nudno i każdy fotograf, czy to zawodowiec czy amator, ma dziesiątki sposobów na kontynuowanie swojej pasji. Trzeba tylko przesiać mnogość pomysłów przez sito możliwości, jakie są dostępne w warunkach domowych. Czasem warto przypomnieć sobie jakiś niezrealizowany lub porzucony w połowie projekt fotograficzny i może się okazać, że teraz jest idealny czas na jego realizację czy kontynuację.

Tak jest z własnymi fotograficznymi interpretacjami sławnych obrazów; takie pomysły wielokrotnie pojawiały się od początku izolacji, między innymi ze strony Paul Getty Museum, więc nic w tym oryginalnego. Zazwyczaj działa to na zasadzie modnych teraz wyzwań, ale warto nawet dla samego siebie zrobić taki cykl zdjęć. Korzyści są rozliczne. Po pierwsze, uruchamiamy kreatywność i pomysłowość, bo trzeba znaleźć własną drogę do interpretacji obrazu, dobrać rekwizyty, stroje, tło itd.  Po drugie, dokształcamy się z historii sztuki. Po trzecie, uczymy się kompozycji i oświetlenia z najlepszych wzorców. Po czwarte, podtrzymujemy a nawet rozwijamy swoje umiejętności korzystania ze sprzętu fotograficznego i oświetlenia. Po piąte, możemy zaangażować wszystkich domowników i zrobić z tego wspólną zabawę. Po szóste, możemy się pochwalić rezultatem naszych starań w Internecie, porównać go z tym jak inni podeszli do tematu, bo w przypadku słynnych obrazów na pewno pojawi się więcej interpretacji.

Kilka lat temu w ramach spotkań „Sulejówek – grupa fotograficzna” bawiliśmy się w takie interpretacje ikonicznych obrazów. Pokażę tu jeden z wyników naszej pracy, który można z łatwością odtworzyć w warunkach domowych, a mianowicie naszą interpretację obrazu pędzla Vincenta Van Gogha „Autoportret z zabandażowanym uchem”. W trakcie spotkań wypełnialiśmy różne role – fotografa, asystenta, stylisty – ale w końcu każdy pozował też do jakiegoś zdjęcia w naszym cyklu interpretacji klasycznych obrazów. Na początku nauki w liceum zacząłem interesować się sztuką i jedną z pierwszych książek o malarstwie, jakie wtedy przeczytałem była “Pasja Życia” Irvinga Stone’a. Nie jest to arcydzieło literatury, ale wtedy wywarła na mnie spore wrażenie ugruntowane obejrzeniem jej ekranizacji w reżyserii Vincente Minnellego z Kirkiem Douglasem w roli Vincenta Van Gogha. I dlatego wybrałem sam siebie do odegrania roli Van Gogha w rekonstrukcji obrazu “Autoportret z zabandażowanym uchem”.

Dokonaliśmy jednego zabiegu. Zazwyczaj widzowie oglądający ten obraz myślą, że Van Gogh obciął sobie małżowinę prawego ucha; ale przecież malował własne odbicie w lustrze, więc tak naprawdę to było ucho lewe. Zatem, aby zbliżyć się pod tym względem do oryginału, odwróciliśmy reprodukcję w sposób lustrzany; pozowałem lewą stroną twarzy, po czym wykonane zdjęcie zostało odwrócone w sposób lustrzany. Tym samym zachowaliśmy układ obrazu, a jednocześnie dochowaliśmy wierności prawdzie historycznej. Zdjęcie zrobił Bartek Kania z wydatną pomocą Ewy Rejmer i Olgi Dohnalik.

Tak jak teraz robiąc takie zdjęcia w domu, musieliśmy wtedy z wieloma rzeczami improwizować. Tło to karton pomalowany farbami plakatowymi a brak fajki zmusił nas do stworzenia jej z plastikowego widelca sklejonego z korkiem od butelki.

Dobrze jest takie zdjęcia robić w kilka osób, ale w przypadku autoportretu możemy poradzić sobie sami posiłkując się aparatem z samowyzwalaczem lub wężykiem/pilotem do zdalnego wyzwalania umieszczonym na statywie; do upozowania siebie możemy od biedy posłużyć się lustrem ale najlepiej jest użyć telewizora/monitora podłączonego do aparatu i pokazującego obraz przesłany z podglądu na żywo w aparacie. W ten sposób widzimy dokładnie to, co będzie na zdjęciu.

Jarosław Brzeziński

Jarosław Brzeziński, ur. 1962 r., fotograf, malarz i tłumacz z tytułem magistra filologii angielskiej.
Blog pod adresem: https://towarzystwonieustraszonychsoczewek.blogspot.com/
W roku 2005 opublikował książkę “Canon EOS System”.
W latach 1998- 2009 odpowiedzialny w UKIE za tłumaczenia wszystkich dokumentów związanych z akcesją oraz członkostwem Polski w UE.
W latach 1996- 2011 redaktor i autor setek artykułów na temat sprzętu fotograficznego i fotografii dla czołowych miesięczników branżowych.
W latach 1987-1998 pracował jako nauczyciel angielskiego.
W latach 1994-1996 pracował jako freelancing copywriter dla Ogilvy & Mather.
Od 12 lat jest głównym ekspertem ds. tłumaczeń w Centrum Europejskim Natolin.
Od 25 lat pracuje jako zawodowy fotograf ślubny, reklamowy, reklamowy, eventowy, przemysłowy, korporacyjny oraz portrecista, zarówno w studio jak i w terenie.
Od 30 lat pracuje jako tłumacz polsko-angielski oraz angielsko-polski dla czołowych firm i organizacji.