Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 i Sony A9 II – wszystkie zdjęcia przykładowe w artykule na F1.8

Nie ukywam, że byłem ciekaw tego testu. Jak poradzi sobie Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 na wszystkich zdjęciach przykładowych na przysłonie F1.8, absolutnie bez domykania. Jako sprzęcik na zdjęcia wybrałem sobie półkę PRO Sony A9 II.

W ostatnim czasie fotografuję głównie sprzętem analogowym, a konkretnie ostatnio w łapkach miewam Nikon F3 HP (kupiłem u nas) oraz Pentax K1000, także nie ukrywam, że sam byłem ciekaw tego spaceru z digitalem. Trzy miesiące tylko z analogami i na zdjęciach od razu widzę większą kulturę kadrów. Chyba każdemu rasowo fotografującemu digitalem zalecałbym taki minimum trzymiesięczny detoks :).

Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 i Sony A9 II - wszystkie zdjęcia przykładowe w artykule na F1.8 — Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 i Sony A9 II / F1.8

Jak wykonane i przygotowane zostały zdjęcia?

Sony A9 II zostało w odpowiedni sposób przygotowane do zdjęc:

przestrzeń kolorystyczna: sRGB,
format pliku: RAW,
balans bieli: 5000K,
redukcja szumów długiego naświetlania: wyłączone,
kompensacja winietowania: wyłączona,
kompensacja aberracji chromatycznych: wyłączona,
ustawienie regulacji AF: wyłączone,
tryb pomiaru: wielopunktowy,
redukcja czerwonych oczu: wyłączona,
DRO/Auto HDR: OFF,
strefa twórcza: Standard,
czułość śledzenia AF: Standardowy,
ISO: 50 (stałe na wszystkich zdjęciach).
tryb wykonywania zdjęć: (M) Manualny.

Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 i Sony A9 II / F1.8 — Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 i Sony A9 II

Ustawienia obiektywu:

Stabilizacja: TAK
Autofocus: TAK
Przysłona stała: F1.8 (stała na wszystkich zdjęciach)

Podczas wywoływania:

Soft: Adobe Camera RAW.
Absolutnie żadnej korekty „suwakowej”, jak wyszło tak wyszło.
Zdjęcia w artykule oraz galerii zmniejszone do 2000px.
balans bieli po otwarciu pliku 5000K (nie zmieniałem).

Zależało mi na wyłączeniu tych parametrów, ponieważ chcę testować właściwości optyczne soczewek, a nie software’owe korekty aparatu. Każda ingerencja w postaci kompensacji winietowania, aberracji chromatycznych czy redukcji szumów może zafałszować rzeczywisty obraz dostarczany przez obiektyw. Ustawienia te pozwalają na uzyskanie surowych, nieprzetworzonych plików, które najlepiej oddają charakterystykę szkła – ostrość, kontrast, winietowanie czy aberracje. Dzięki temu testy są bardziej obiektywne i nie zaburzają oceny samego obiektywu przez wpływ algorytmów aparatu.

**Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8**

Poznajmy podstawową specyfikację:

 Ogniskowa: 85mm,
 Zakres przysłony: F1.8-F22,
 Budowa optyczna: 11 elementów w 8 grupach,
 Kąt widzenia: 29° (przekątna), 24° (poziomo), 16° (pionowo),
 Minimalna odległość ostrzenia: 80cm,
 Maksymalne powiększenie: 1:7,9,
 Liczba listków przysłony: 9 (okrągłe),
 Średnica filtra: 67mm,
 Wymiary: szerokość 92mm, długość 92mm,
 Waga: 452g,
 Stabilizacja obrazu: tak,
 Uszczelnienia: ochrona przed kurzem i wilgocią,
 Autofokus: szybki i cichy napęd,
 Dodatkowe cechy: wyświetlacz OLED pokazujący odległość ostrzenia i głębię ostrości.

Teraz kilka użytkowych faktów z perspektywy weterana dewianta sprzętu cyfrowego, początkującego dewianta sprzętu analogowego:

Ostrość: Ten obiektyw nie ma sobie równych. Wiem, że wiele osób ekscytuje się na widok jasnych przysłon, takich jak F1.4 czy F1.2, czasem zapominając o innych aspektach optyki. Jednak tutaj mamy do czynienia z idealnym połączeniem – niesamowite rozmycie tła i jednocześnie imponująca ostrość już na F1.8. Nie musisz mi wierzyć na słowo, zobacz sam! Właśnie dlatego powstał ten test – wszystkie zdjęcia wykonano na F1.8, aby pokazać pełnię możliwości soczewek Zeiss Batis.
Bokeh: Choć obiektyw nie oferuje przysłony F1.4 ani F1.2, to sposób, w jaki renderuje tło na F1.8, jest naprawdę wyjątkowy – miękki, płynny i pełen charakteru. Można by wręcz powiedzieć, że bajeczny, choć to słowo bywa dziś nadużywane i każdy interpretuje je inaczej. Dlatego najlepiej po prostu spojrzeć na sample i ocenić samemu.
Autofocus i stabilizacja obrazu: Zeiss Batis Sonnar T* 85mm F1.8 charakteryzuje się szybkim i cichym autofokusem, co czyni go idealnym wyborem do fotografii ślubnej, gdzie dyskrecja i precyzja są kluczowe. Dodatkowo, wbudowana optyczna stabilizacja obrazu umożliwia uzyskanie ostrych zdjęć nawet przy dłuższych czasach naświetlania, co jest szczególnie przydatne w warunkach słabego oświetlenia. Te cechy sprawiają, że obiektyw doskonale sprawdza się zarówno w fotografii, jak i podczas nagrywania filmów, oferując płynne i stabilne ujęcia.
Winietowanie: Winietowanie w tym obiektywie to cecha, która dodaje fotografiom wyjątkowego charakteru i głębi. W standardzie otrzymujemy delikatne przyciemnienie rogów kadru, co naturalnie kieruje wzrok widza ku centrum kompozycji, wzmacniając dynamikę i podkreślając główny temat zdjęcia (czyżby idealny obiektyw do portretu?).
Dla mnie osobiście to nie jest wada – wręcz przeciwnie, to artystyczny element, który nadaje zdjęciom unikalny styl i atmosferę. W czasach, gdy wiele osób sztucznie dodaje winietę w postprodukcji, tutaj mamy ją w naturalnej, organicznej formie, bez cyfrowych ingerencji. Jest to możliwe dzięki celowemu wyłączeniu korekty winietowania w aparacie – chciałem pokazać zdjęcie takim, jakie naprawdę jest, z pełnym charakterem optyki Zeiss Batis.

Sony A9 II

Jeśli nie jesteś zawodowym fotografem i nie drukujesz gigantycznych zdjęć w formacie 1×1 m przy 1200 dpi, to ogromna matryca nie jest Ci potrzebna. 24 megapiksele to w zupełności wystarczająca rozdzielczość do realizacji praktycznie każdego zadania – od fotografii ślubnej, sportowej, po wysokiej jakości zdjęcia do druku i publikacji online.

Bardzo cenię ten aparat za jego profesjonalną specyfikację i niezawodność. Mimo upływu lat nadal pozostaje flagowcem, który spełni oczekiwania nawet najbardziej wymagających użytkowników. Sony A9 II to sprzęt, na którym można polegać w każdej sytuacji.

Specyfikacja: