O zaletach niepozorności czyli nowy TAMRON 28-200 mm f/2.8-5.6 Di III RXD  w akcji 

Przez kilka ostatnich tygodni miałem okazję, dzięki InterFoto.eu używać nowego obiektywu firmy TAMRON przeznaczonego do korpusów pełnoklatkowych . Unikalną cechą tego obiektywu jest niespotykana dotąd bardzo szeroka rozpiętość ogniskowych – od szerokiego 28 mm do zdecydowanego teleobiektywu 200 mm. 

Mój test nie był badaniem możliwości optycznych; analizowaniem rozdzielczości w centrum i na brzegach obrazu itd. Mam mocno nietechniczne podejście do sprzętu. Korpus, obiektywy to narzędzia do opowiadania tego co przed kamerą. Zdecydowanie bardziej interesują mnie cechy praktyczne obiektywu niż szczegóły jego osiągów technicznych. 

Obiektyw był zamocowany do dwóch bezlusterkowych korpusów SONY – Alpha 7R3 oraz Alpha 9. W ciągu tych kilku tygodni wykonałem nim blisko 5 tyś. klatek na bardzo różnych planach zdjęciowych.  W mieście, przy typowym ulicznym reportażu; oraz przy zdjęciach architektury. Towarzyszył mi na rowerze i w kajaku. Podczas bardzo dynamicznych sesji z końmi oraz na morzu w trakcie fotografowania regat. Była nawet jedna sesja portretowa. 

Jak widać pełen zakres użytkowania. Po tych kilkudziesięciu dniach zdjęciowych wiem jedno: CHCĘ TEN OBIEKTYW MIEĆ NA MOJEJ PÓŁCE ZE SPRZĘTEM FOTO! Dlaczego? Pierwsza i najważniejsza cecha – TAMRON 28-200 jest szkłem SKROMNYM i NIE RZUCAJĄCYM SIĘ W OCZY. Mały z natury rzeczy korpus bezlusterkowca razem z tym Tamronem zupełnie nie rzuca się w oczy! Pierwszorzędna cecha przy ulicznym fotoreportażu. To szkło o dyskretnej formie, które nikomu wokół nie krzyczy „Oto przybyłem”. Dla mnie rzecz olbrzymiej wagi. 

To obiektyw lekki i stosunkowo niewielki. Gdy mam aparat w dłoniach przez kilka godzin regat czy slalomu narciarskiego – to cecha kapitalna. 

Ma bardzo uniwersalny zakres ogniskowych. Oczywiście gdy ktoś uznaje tylko tzw. „stałki” to pewnie go nie przekonam. Ale to 3 lub nawet 4 obiektywy w torbie. Jest różnica, szczególnie w podróży. 

Fotografuję konie w ruchu. Osoby pomagające starają się napędzić wierzchowce na mnie. Zazwyczaj robię to obiektywem 100 – 400mm. Przy dalekich planach super, ale gdy konie zbliżają się, brakuje czasu by zmienić aparat na ten z “szerszym” szkłem. Przygotowując się do testów przeanalizowałem moje zdjęcia narciarskie, żeglarskie i końskie. Ogniskowa 400mm, 300mm wcale tak często nie występuje jak sądziłem wcześniej. Za to 250mm, 180mm, 130mm aż do 70mm są w przewadze. Dlatego chciałem ten obiektyw wypróbować. I teoretyczne założenia sprawdziły się na planie. 

Oczywiście w myśl zasady „ nobody is perfect” i ten obiektyw idealny nie jest – przyzwoicie jasny przy krótkiej ogniskowej ciemnieje wraz z jej wydłużaniem. Szkoda, ale możemy przyjąć, że pełnoklatkowe matryce są coraz doskonalsze i nawet przy wyższych czułościach szum nie stanowi problemu. Tak na pewno jest w moich SONY. Automatyczne ISO wyrównuje spadek jasności. Może tak nie jest idealnie… Ale to, moim zdaniem nie tak wielki problem. 

Jak pisałem na początku – nie specjalnie zajmuje mnie badanie rozdzielczości, wady optyczne itd. Jednak jako posiadacz aparatu z 43 milionową matrycą, popełniam czasem grzech dodawania ogniskowej przez wybór niewielkiego kadru z klatki. I tę próbę oceniany TAMRON przeszedł pomyślnie. Jest ostro. A skoro o ostrości mowa – najczęściej używam automatycznej licząc na dobrą komunikację szkła z korpusem. Podczas używania tego TAMRONA odsetek błędów nie różnił się niczym od innych szkieł SONY czy ZEISS”a – takie używam. A i tak sądzę, że błędy te zazwyczaj powoduje moje niedopatrzenie niż elektroniczne rozmowy aparatu z obiektywem. 

REASUMUJĄC – skromność i dyskrecja wymiarów; waga; znakomita rozpiętość ogniskowych oraz techniczna jakość tego co zrobiłem powoduje, że nazwę ten obiektyw FOTOGRAFICZNYM OBIEKTEM POŻĄDANIA. 

Ignacy Cembrzyński

Fotografia to mój zawód wyuczony, ale wiele lat temu zarzucony. Od 10 lat  wracam; było to w moje 50-te urodziny dlatego „Ignacy50”. Interesuje mnie codzienność , opowiadanie historii zobaczonych „ w trakcie przechodzenia przez ulicę”. 
Wybrane wystawy indywidualne : 
Galeria Teatru KOREZ – Katowice –   „ Boczny tor” – opowieść o starych lokomotywach
„ METRO BY Ignacy50 „ –  50 fotografii wykonanych w metrach różnych miast
 „ Kilka krótkich historii wybranych przez Youpic.com „ 30 wielkoformatowych fotografii ; wybór dokonany przez kuratorów portalu Youpic.com
Galeria ULEGŁA – Warszawa –  Art Hotel Stalowa 52  –   Bonjour Paris  –  opowieść o Paryżu
j.w.  – Warszawa – Łysy Pingwin   –   Metro by Ignacy50 – wersja albumowa
j.w.  – Warszawa –  Bar Ząbkowska – 10 krótkich historii z Lizbony
Galeria FotoCafe 102 – Łodź   –   Metro by Ignacy50 – wersja plakatowa  –  „Minimale”
Galeria „ Korytarz” – Jeleniogórskie Centrum Kultury –  „Metro by Ignacy50”
Słupy ogłoszeniowe w Bielsku Białej – prezentacja 22 wielkoformatowych fotografii na wynajętych słupach w mieście
„Teatr Elektryczny „ Skoczów – premiera  fotocastu  „Metro” – montaż fotografii z oryginalnie napisaną do nich muzyką
Próg wodny na rzece Brennicy –  akcja „FOTOSPAD- WODOSPAD”
Prace na wystawach zbiorowych – Nowy Jork, Amsterdam, Kopenhaga, Budapeszt, Londyn, Cape Town, Saloniki, Bukareszt

www.flickr.com/photos/130709055@N06/