TU MIESZKA CZŁOWIEK – JULIA SZABŁOWSKAJA CZ. III – „Niedoskonały” Aleks
„Tu mieszka człowiek” to fotograficzna opowieść o trzech bohaterach, zamknięta w trzech aktach, która w szerszym pojęciu mówi o osobach niewidomych, niepełnosprawnych i o tym jak funkcjonują one na Białorusi. Wszystkie zdjęcia z opowieści autorka wykonała na kliszach aparatami Zenit. Julia świadomie i celowo używa takiego sprzętu żeby dzięki charakterowi i niedoskonałości Zenitów i kliszy o niskiej czułości uzyskać na zdjęciach efekt słabego wzroku lub jego brak.
Aleks Evdokimov, urodzony w małym mieście niedaleko Moskwy, ma 32 lata i mówi że od kiedy pamięta zawsze miał problemy ze wzrokiem. Do ósmego roku życia widział stosunkowo dobrze, mógł nawet samodzielnie czytać, ale już w wieku dziesięciu lat chłopak całkowicie stracił wzrok i przeniósł się na nauczanie domowe. W taki sposób udało mu się ukończyć szkołę i nawet dostać na studia do prestiżowej Rosyjskiej Akademii Muzycznej im. Gniesinych.
— Pamiętam, jak mój ojciec powiedział: «Tak, niedługo nie będziesz widzieć, ale masz głowę, ręce i nogi. Rozwijaj swoje mocne strony, ukrywaj defekty». Wtedy zainteresował się muzyką i nauczył się gry na fortepianie. Z nauką szło nieźle, ale bardzo się bałem, że będąc niewidomym, nie znajdę sobie towarzyszki życia, — mówi Aleks.
Swoją przyszłą żonę Białorusinkę Olgę, poznał przypadkowo w Akademii. Aleks szedł korytarzem i usłyszał niezwykle przyjemny głos dziewczyny… I od razu coś zaiskrzyło! Po zakończeniu Akademii para postanowiła się pobrać i przeprowadzić się do rodzinnego miasta Olgi — Mołodeczna na Białorusi. Teraz rodzina muzyków, poza wspólnym mieszkaniem, pracuje razem: Olga i Aleks są nauczycielami w Muzycznym Koledżu im. Ogińskiego. Olga nie jest niewidoma i czasem pomaga mężowi w «papierowej» pracy nauczyciela. To daje Aleksowi czas na pisanie pracy doktorskiej.
Przeprowadzając się na Białoruś Aleks świadomie zrezygnował z uzyskania statusu osoby niepełnosprawnej i związanych z tym zasiłków. Postanowił, że będzie działać i pracować. Chyba właśnie za takie pozytywne poglądy i niewyczerpany optymizm uczniowie bardzo lubią swojego «niestandardowego» nauczyciela. Mówią, ze doskonale zna teoretyczne aspekty swojego przedmiotu (Aleks uczy «teorii muzyki») ale także prezentuje informacje w ciekawy sposób, często nawet gra na pianinie w trakcie zajęć. A jeśli zapomina o czymś powiedzieć, to zawsze przypomina o tym studentom postem na Facebooku i rosyjskiej wersji Facebooka – Vkontaktie.
Aleks jest aktywnym użytkownikiem nowoczesnych technologii. Kilka lat temu, wspólnie z programistą i matematykiem z Ukrainy Olegiem Tojstrukiem, Aleks zaprojektował i uruchomił aplikację na smartfony «Blind droid wallet». Za pomocą programu niewidomi mogą dowiedzieć się jaką walutę posiadają, bo «Blind droid wallet» rozróżnia około 30 rodzajów walut.
Aleks uważa że w życiu są dwie rzeczy, które mogą ocalić od nudy: miłość i poczucie humoru.
— I pierwsze, i drugie już mam. Pozostaje tylko dostosować do osób niewidomych «Kamasutrę» — i można żyć wiecznie! — śmieje się Aleks.
P.S.
W kwietniu 2018 roku Oldze i Aleksowi urodził się syn Mark.
Julia Szabłowskaja
Rocznik 1991 r, Mołodeczno, Białoruś.
Absolwentka wydziału dziennikarstwa na Uniwersytecie Białoruskim oraz Akademii Fotografii w Warszawie. Od lat w swoich wywiadach i reportażach pokazuje i analizuje ostre tematy społeczne. W tym momencie największy projekt fotograficzny Julii — fotograficzna opowieść «Tutaj mieszka człowiek», w której fotografka pokazuje codzienność trzech niewidomych bohaterów w swoim rodzinnym mieście na Białorusi. Wszystkie zdjęcia z opowieści wykonała na kliszach aparatami Zenit. Autorka świadomie i celowo używa takiego sprzętu żeby dzięki charakterowi i niedoskonałości Zenitów i kliszy o niskiej czułości uzyskać na zdjęciach efekt słabego wzroku lub jego brak.